Każdy autor marzy o tym, żeby jego teksty były chętnie czytane. Najlepiej od pierwszego do ostatniego słowa. Żeby czytelnik wracał do książki i z wytęsknieniem czekał na następną.
Ale jak pisać, żeby nie zanudzić czytelnika? Co sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od książki i czyta do czwartej nad ranem, mimo, że ma budzik nastawiony na 6.00?
Po pierwsze:
Pisz o tym co cię porusza
Masz temat w głowie, ale nie wiesz od czego zacząć? Zacznij od luźnych notatek, najlepiej w formie Mapy Myśli. Mapa Myśli to przestrzenna notatka. Można w niej używać kolorów, rysunków, symboli. Weź kartkę formatu A4 i połóż ją poziomo. Na środku kartki drukowanymi literami napisz temat o którym chcesz pisać, możesz pogrubić litery, dodać kolor, podkreślić lub wziąć w „chmurkę”. Ważne by hasło było na środku, wyróżniało się i było większe od reszty słów. Od głównego hasła narysuj promieniście odchodzące linie, a na ich końcach to co ci się z nim kojarzy, wszystko co wiesz na ten temat, wszystko co przyjdzie ci do głowy, wszystko co jest dla ciebie ważne. Od zapisanych myśli, możesz poprowadzić następne lnie i zapisywać kolejne skojarzenia. Tym razem bardziej szczegółowe.
Pamiętaj, żeby pilnować przejrzystości swoich notatek.
Teraz z pośród wszystkich zapisanych myśli, wybierz to co jest dla ciebie najważniejsze.
Właśnie w ten sposób powstał tekst, który czytasz.
Kiedy piszesz o tym co jest dla ciebie ważne, co cię wzrusza, wzbudza twoje emocje, czytelnik będzie to czuł i przeżywał razem z tobą.
Jak pisać o emocjach przeczytasz tutaj.
Po drugie:
Pisz zmysłowo
Dla mnie zmysłowość to postrzeganie świata wszystkimi zmysłami czyli: wzrokiem, słuchem, węchem, dotykiem i smakiem. A wciągający tekst to taki, który pozwala mi doświadczać tego bogactwa.
Większość pisarzy ogranicza się tylko do zmysłu wzroku. Jednak, żeby pisać wciągająco, nie wystarczy ograniczać się do tego co widzą oczy. Pisząc pozwól czytelnikowi smakować, wąchać, dotykać, słuchać. Jeśli pobudzisz wszystkie zmysły, czytelnik przeżyje akcje razem z bohaterem książki, zobaczy i poczuje to co on. Dzięki pisaniu zmysłowemu łatwiej trafisz do odbiorcy.
Po trzecie:
Używaj odpowiednich słów
Obrazowe rzeczowniki
Słowa wywołują obrazy, a im konkretniejsze tym lepiej. Kiedy zastąpisz ogólnik konkretnym słowem, od razu widzisz daną rzecz przed oczami. Co widzisz po przeczytaniu słowa ciasto? A jak napiszę „czekoladowe ciasto z wiśniami”. Widzisz kawałek ciasta połyskującego czekoladą z którego wyglądają kandyzowane wiśnie? Poczułaś zapach czekolady, jej smak rozpływający się na języku zakończony winną wiśnią? Konkretne słowa sprawią, że czytelnik zobaczy i poczuje to o czym piszesz.
Obrazowe rzeczowniki:
- uszczegóławiają: klon zamiast drzewo
- pobudzają zmysły: grzmot, chichot, mróz
- eksponują nazwy: BMW zamiast samochód
Dynamiczne czasowniki
Dynamiczne czasowniki ożywią, każdy tekst. Pokażą, że coś się dzieje, a nie tylko potwierdzają, że takie działanie istnieje. Żeby tak się stało czasownik musi być w stronie czynnej, np.
Karolina nalała kawę. – strona czynna
Kawa została nalana przez Karolinę. – strona bierna
Taki czasownik musi być samodzielny, czyli opisywać czynność bez pomocy innych słów np.
Karolina podjęła decyzję o otwarciu kociej kawiarni.
Karolina musiała zdecydować o otwarciu kociej kawiarni .
Karolina zdecydowała o otwarciu kociej kawiarni.
Tylko w ostatnim zdaniu czasownik „zdecydowała” jest samodzielny. W pierwszym zdaniu czasownik „podjęła” potrzebuje słowa „decyzję”, w drugim czasownik „musiała” uzupełnia słowo „zdecydować”. Czujesz różnicę w tych zdaniach?
To czasowniki decydują o tym, czy tekst czyta się szybko, lekko i to one budują akcję. Z pośród czasowników wybieraj te, które:
- wyrażają ruch: biegnie, zwalnia, podskakuje, dygocze, wibruje, faluje, atakuje, walczy
- wywołują emocje: boli, kocha, cierpi, rozwesela
- pobudzają zmysły: skrzy się, otula, twardnieje, zagłusza
Inspirujące przymiotniki
Odpowiednie przymiotniki nadają tekstowi charakteru i blasku. Nie służą tylko jako ozdoba rzeczownika, sprawiają, że czytelnik wie na co ma zwrócić uwagę i widzi dokładnie to, co chce mu pokazać autor. Jednak za duża ich ilość w tekście spowoduje, że czytelnik poczuje się przytłoczony i przeoczy to co jest najważniejsze dla historii np.:
Karolina nalewała czarną, aromatyczną kawę do białej, delikatnej filiżanki.
To zdanie jest dla mnie plastyczne, ale nie wiem na czym mam się skupić? Czy na kawie czy na filiżance? Co jest ważniejsze?
Karolina nalewała kawę do białej, delikatnej filiżanki.
Widzisz różnicę w prezentowanych zdaniach?
Pamiętaj, że przymiotniki pomogą ci:
- pobudzić zmysły: kruchy, gładki, kwaśny, szeleszczący, lodowaty
- wywołać emocje: wyrazisty, subtelny, lękliwy, rozpromieniony
- wydobyć korzyści: stabilna konstrukcja
Po czwarte:
Różnicuj tempo
Tekst, który zatrzymuje uwagę czytelnika, oddziaływuje na niego i wzbudza emocje, musi posiadać odpowiedni rytm. Dobry rytm sprawia, że czytelnik płynnie przechodzi z jednego zdania do następnego i z przyjemnością pochłania cały tekst. Dlatego, by utrzymać dobre tempo tekstu, przeplataj zdania krótkie i długie.
Po piąte:
Czytaj uważnie
Czytając książkę, artykuł w gazecie lub wpis blogowy, zatrzymaj się na chwilę i przeanalizuje jak jest napisany. Co ci się w nim podoba? Co cię zachwyciło? Jakiego słownictwa użył autor? A co ci się nie podoba?
Zdradziłam ci co sprawia, że tekst jest dla mnie ciekawy i z przyjemnością go czytam. Jestem ciekawa na co ty zwracasz uwagę czytając teksty i co sprawią, że cię wciągają?
